Een versmelting van bewegingstheater, figurentheater en muziek.

De tijd waarin wij leven eist perfectie. Ook als dat niet lukt. In deze prestatiegerichte maatschappij houden we de schijn op alles altijd aan te kunnen. Het gaat altijd “goed”…
Zou het durven uitspreken van onze eigen onmacht en onzekerheden ons wellicht niet krachtiger maken?

[2009] Een jonge vrouw in een ruimte. Opgesloten? Uit vrije wil? Beschermde visioenen worden ruw vertraagd door vragen van buiten. Angstbeelden worden liefdevol gesust. Alledaagse, ogenschijnlijke onzichtbare onzekerheden krijgen letterlijk een gezicht. Er zal op eigen benen gestaan moeten worden… De jonge vrouw zal haar eigen impuls moeten creëren om zich bewust te worden van de kracht van haar zwakheden.
bron: www.anandapuijk.nl
Dit project werd mede mogelijk gemaakt door: